HEERHUGOWAARD – Zaterdag werd voor de 7e keer de West-Friesland Cup G-honkbal georganiseerd op het complex van The Herons. Waarschijnlijk ook voor de laatste keer want het G-honkbal in Heerhugowaard dreigt uit elkaar te vallen zo werd in de afgelopen weken bekend.

Els de Haas is één van de vrijwilligsters die al ruim negen jaar betrokken is bij het huidige team ziet helaas dat het vrijwilligerswerk bij The Herons stagneert en dat de opvolgers niet klaar staan nu de huidige groep stopt. ‘Wij hebben de afgelopen jaren met een goede en vaste groep vrijwilligers de kar getrokken bij het G-honkbal, en dat al die jaren met heel veel plezier gedaan, en ook heel veel plezier voor terug gehad.’

De Haas is zelfs al bijna vijftig jaar aan de club verbonden en heeft in het verleden ook haar verdiensten gehad bij het softbal, maar vind het net als de rest van de groep mooi geweest. ‘Enkele van ons zijn rond de zeventig of zelfs al daarboven. We worden er niet jonger en fitter op, maar stoppen met pijn in het hart.
Vooral voor de spelersgroep vinden wij het zo jammer dat dit gebeurt want deze groep is zo naar elkaar toe gegroeid. Negen jaar geleden begonnen we met twee spelers en we hebben in de afgelopen jaren heel wat opgebouwd. Wij hebben heel veel mooie momenten beleefd tijdens de trainingen en de jaarlijkse toernooien, maar nu is het gewoon klaar.

Tendens
De beslissing van de vrijwilligers betekent dat het huidige G-team uit elkaar dreigt te vallen. Uiteraard maakt men het seizoen af met de trainingen en toernooien, het team speelt immers niet in competitieverband, maar er staat geen nieuwe generatie klaar om de vrijwilligerstaken over te nemen. ‘Helaas een tendens die we vaker zien’ zegt een van de coaches van Amsterdam North Stars, die zaterdag als enige vereniging vertegenwoordigd is op het toernooi van The Herons. Normaal gesproken is ook het team van Only Friends aanwezig in Heerhugowaard, doch zij hebben verplichtingen elders.

Dankbaar
‘Een aantal jaren geleden had men bijvoorbeeld bij Double Stars in Heiloo ook een groep van 10,11 spelers die we steevast zagen op de toernooien, maar ook daar is de klad in gekomen door een tekort aan vrijwilligers. Zo jammer, omdat het zo’n dankbare groep is om mee te werken en je er zoveel voldoening uit haalt. Bij de Amsterdamse ploeg vertelt men verder, ‘Ook bij ons is de groep vrijwilligers al jaren een vaste kern en we mogen hopen dat er over een paar jaar vers bloed komt anders ziet het er somber uit.’

Winnaars
Veel minder somber is het toernooi op zich want ondanks dat het om slechts twee wedstrijden gaat tussen de teams van The Herons en de Amsterdam North Starts spat het plezier er bij de sporters weer af, is er veel herkenning, en geniet ook het publiek met volle teugen. En dat alles speelt zich ook nog eens af onder een stralend zonnetje. Een hele opluchting nadat het toernooi vorig jaar werd afgelast wegens hevige regenval. De uitslag van beide wedstrijden is bij ons niet bekend en doet ook niet ter zake want uiteindelijk blijkt iedereen op het speelveld een winnaar.

Voor Els de Haas en de rest van de vrijwilligers is het toernooi daarmee geslaagd al was het wel voor de laatste keer in eigen huis . ‘Aan alles komt een eind, maar de vele mooie momenten die wij hebben beleefd zullen wij blijven koesteren’.