Ik heb er al eens eerder over geschreven, praten over het laatste afscheid. Veel mensen vinden dat er lastig en dat begrijp ik helemaal. In presentaties die ik geef (op dit moment online) probeer ik het taboe op dit moeilijke gesprek te doorbreken. Ik zeg altijd: praten over de dood is doodgewoon en helemaal niet doodeng!


Ik merk dat van mijn generatie veel mensen worstelen met dit “probleem”. Zij hebben ouders op leeftijd die er vaak niet over willen praten. Om verschillende redenen, ze zijn niet bezig met de dood of juist wel, op leeftijd en moeten ze er dan al over gaan praten? “Wil je mij soms dood hebben?” is wat ik vaak terug hoor, als men de moed heeft verzameld om erover te beginnen.

Nog voordat ik dit mooie vak ging uitoefenen heb ik op een dag wel dit moeilijke gesprek met mijn vader gevoerd, hij stond hier gelukkig wel voor open, wilde zijn kinderen ontlasten na zijn overlijden. Het is één van de mooiste gesprekken die ik met mijn vader heb gehad, nadenken over hoe zijn laatste afscheid eruit moest komen te zien, bracht hem terug in de tijd. Naar zijn eerste vrouw, zijn grote liefde die hij jong moest verliezen. Het was belangrijk voor hem, dat zij op zijn afscheid een plek zou krijgen. De muziek die hij in de loop van de jaren zo mooi was gaan vinden en waar allemaal herinneringen aan waren, het was een gesprek met een lach en een traan. Wat was het fijn, dat toen het zover was, wij wisten wat hij wilde, welke muziek, dat hij gecremeerd wilde worden en waar zijn as uitgestrooid moest worden. En er was genoeg ruimte voor ons als kinderen om aan sommige onderdelen een eigen invulling te geven. Dat scheelde ons enorm (we zijn met 5) een hoop gediscussieer want we wisten wat hij wilde. We hadden daardoor tijd en rust om goed afscheid te nemen.

Deze week benaderde een kennis mij, dat zij graag samen met mij met haar moeder wilde praten over het laatste afscheid. Ook haar moeder had dit in eerste instantie afgewezen, ze had er geen behoefte aan. De kennis had echter een heel belangrijk verzoek aan haar moeder. Ze heeft gezegd: mam, het geeft mij rust als we het besproken hebben, nu en voor straks als het zover is. En die opmerking gaf de doorslag. De afspraak is inmiddels gemaakt.

Ik hoop dat dit artikel u helpt om het gesprek aan te gaan. Neem gerust contact op als er vragen zijn!


Marion Horvers
De Uitvaartwens