We hebben een bijzonder jaar achter de rug. Iedereen is getroffen door het virus dat de wereld beheerst, in welke vorm dan ook. We zitten op dit moment in de strengste fase sinds in maart ons leven overhoop werd gegooid. Mijn werk als uitvaartbegeleider is sindsdien compleet veranderd. We nemen op een andere manier afscheid. Veel mooie nieuwe initiatieven die in deze periode zijn ontstaan, zijn niet meer weg te denken en ook als de wereld ooit weer in zijn gewone doen is, hebben uitvaarten het afgelopen jaar een verrijking meegekregen. Maar niet op elk vlak. Het afstand houden, is iets waar ik niet aan kan wennen. Keer op keer raakt het mij diep als ik families zie worstelen tijdens een nazit of een georganiseerde condoleance met doorloop. Veilig achter een tafel, geen handen schudden, geen knuffel, mondkapje op. Juist waar ze een knuffel zo hard nodig hebben. Ik heb diepe bewondering voor de veerkracht van de nabestaanden om toch alle coronamaatregelen na te blijven leven.


Ik ben dankbaar dat ik aflopen jaar vele families heb mogen bijstaan in het afscheid van hun dierbare. Om met alles wat in mijn macht ligt en een grote dosis creativiteit het mooiste, liefste en persoonlijkste afscheid te geven wat maar mogelijk is. Stuk voor stuk wil ik de lieve families eigenlijk een stevige knuffel geven. In de periode tussen het overlijden en de uitvaart ontstaat een intensieve relatie en band met de familie. Ik heb inmiddels mijn weg wel gevonden in het bijstaan op afstand, ik probeer om dichtbij met woorden en aandacht en zo warmte te geven.

Ik ben dankbaar dat ik ondanks alle intensieve contacten met vele families gezond ben gebleven in deze crisis en dat dit ook geldt voor mijn dierbaren. Ik zie ook hoe anders het kan zijn. Ik ken veel collega’s uit het vak, die het virus niet hebben kunnen ontwijken, veelal het gevolg van contact met de naaste familie. Om ons vak goed uit te voeren, is persoonlijk contact een must. Een uitvaart regel je niet via de telefoon of een computerverbinding, tenzij het echt niet anders kan. Het rouwe verdriet

en de onmacht van de nabestaanden wiens dierbare aan covid-19 is overleden is wat mij het meest heeft geraakt het afgelopen jaar.

Dit jaar sta ik ook weer klaar voor iedereen die mijn inzet nodig heeft. Mijn wens voor 2021 is vooral gezondheid voor iedereen. Dit wensen we elkaar elk jaar als vanzelfsprekend toe, maar afgelopen jaar is gebleken dat het niet meer zo vanzelfsprekend is. Dus hierbij: blijf gezond en houd moed!

https://deuitvaartwens.nl/